یکی از مشکلات ورزشکاران آسیب های عضلانی می باشد. یکی از عضلات مهم و فوق العاده با آسیب مجدد عضله همسترینگ می باشد درمان فیزیوتراپی در کلینیک شریعتی باعث بهبودی کامل این بیماران می شود.
عضلات همسترینگ یا پشت ران از سه عضله دوسر رانی Biceps femoris ، نیم وتری Semitendinosus و نیم غشایی Semimembranosus تشکیل شده است که در قسمت پشت ران قرار گرفته اند و سر ثابت هر سه عضله به برجستگی ورکی و سر متحرک آنها به قسمت بالایی داخلی و خارجی استخوان درشت نی میچسبد. این عضلات مسئول خم کردن زانو و همچنین باز کردن ران میباشند. این عضلات نقش حیاتی در راه رفتن ، دویدن ، پریدن و فعالیتهای روزمره را بر عهده دارند.
آسیب های عضلات همسترینگ اغلب در ورزشکاران رخ میدهد. این آسیب ها به طور معمول در ورزش هایی که نیاز به استارت زدن دارند ، مانند دوهای سرعت ، فوتبال و بسکتبال رخ میدهند.
عضلات پشت ران همسترینگ چگونه آسیب میبینند؟
آسیب عضلات همسترینگ اغلب بدنبال کشیده شدن شدید این عضلات ایجاد میشود. این کشیدگی میتواند باعث پارگی های خفیف در فیبرهای عضله شده و در صورت کیشدگی بیش از حد ممکن است موجب پارگی ناقص و یا حتی پارگی کامل عضله شود. این پارگی ها ، معمولا بیشتر در قسمت ضخیم و مرکزی عضله و یا قسمتی که عضله به تاندون متصل میشود، ایجاد میشوند.
استرین Strain یا کشیدگی عضلات همسترینگ مانند کشیدگی دیگر عضلات وقتی اتفاق میفتد که در همان حال که عضله منقبض است تحت کشش نیز قرار بگیرد. اگر این کشش اعمال شده، بیش از حد تحمل عضله باشد باعث پاره شدن فیبرهای عضلانی شده و کشیدگی یا رگ به رگ شدن عضله را ایجاد میکند.
کشیدگی های عضلانی بر اساس شدت آنها درجه بندی می شود. کشیدگی درجه ۱ خفیف است و از پارگی های کوچک عضلانی تشکیل میشود. کوفتگی و درد بیشتر ناشی از اسپاسم عضله است تا پارگی آن. در این کشیدگی استفاده از ماساژ یخ و کشش تدریجی مفید است اما کشش های بالستیک و دویدن های انفجاری ممنوع است. کشیدگی درجه 2 در اثر پارگی ناقص یا پارگی نیمی از تارهای عضلانی اتفاق میفتد و همراه با درد، خونمردگی و افزایش تورم است و عمل خم کردن زانو با مشکل مواجه میشود. کشیدگی درجه ۳ پارگی کامل عضله یا تاندون است که با درد شدید، ناتوانی در خم کردن زانو و خونمردگی وسیع همراه است و ممکن است ترمیم آن چند ماه طول بکشد.
چندین عامل مهم وجود دارند که باعث بروز آسیب در عضلات همسترینگ میشوند ، این عوامل عبارتند از:
1) سفت و خشک بودن عضله (عدم انعطاف پذیری)
2) ضعف عضلات همسترینگ
3) گرم کردن نامناسب و یا عدم کشش مناسب عضله پیش از شروع تمرین
4) عدم تعادل بین قدرت عضلات همسترینگ و عضلات چهارسر ران
5) وجود آسیب قبلی
6) خستگی عضلانی
7) کهولت سن
8) نوع فعالیت ورزشی ( انجام ورزش های سنگین و پر تنش مثل فوتبال ، بسکتبال ، دو )
9) کارکشیدن زیاد از عضله over use
10) سن نوجوانی
در طی بلوغ ، استخوان های فرد ممکن است سریعتر از عضلات رشد کنند. این عامل ژنتیکی موجب میگردد که عضلات نسبت به استخوان کمی کوتاه تر بوده و در نتیجه تحت کشش قرار داشته باشند. این کشش احتمال آسیب کششی عضله را در این گروه سنی بیشتر میکند.
مهمترین علامت کشیدگی عضلات همسترینگ احساس درد در عضله میباشد که ممکن است شروع درد در حین ورزش و بصورت ناگهانی باشد.
در این موارد عضله معمولا چند ساعت بعد از آسیب، ورم کرده و ممکن است پوست روی آن دچار کبودی شود که در روزهای آتی بیشتر می شود. در کشیدگی عضلات همسترینگ ، ورزشکار احساس میکند قدرت این عضلات کاهش یافته است و ممکن است دامنه حرکتی نیز کاهش یابد.
تشخیص آسیب عضلات همسترینگ با معاینه توسط پزشک و تاریخچه در مورد مکانیسم ایجاد آسیب صورت میگیرد و در صورت لازم از تصویربرداری اشعه ایکس ( برای تعیین کنده شدن استخوان ) و یا MRI استفاده میشود.
1) PRICE : محافظت کردن ، استراحت ، استفاده از ماساژ یخ ، فشردن عضو با باند های کشی و بالا گرفتن عضو در مراحل اولیه آسیب میتواند کمک کننده باشد.
2) استفاده از داروهای ضد درد یا ضد التهاب غیر استروئیدی با تجویز پزشک
3) بی حرکت کردن مفصل زانو با بریس بمدت چند روز
4) فیزیوتراپی می تواند به کاهش درد و تورم و همچنین افزایش قدرت عضلات همسترینگ و برگرداندن دامنه حرکت طبیعی به بیمار کمک می کند. یک فیزیوتراپیست ماهر می تواند درمان های مختلفی نظیر گرمادرمانی، اولتراسوند ، لیزر درمانی، تحریک الکتریکی، مگنت درمانی، شاک ویو درمانی و تکنیک های رهاسازی عضلانی را برای عضلات و بافت های نرم به کار گیرد تا درد را کاهش دهد.
5) بعد از گذشت چند روز از آسیب که درد و تورم عضله کاهش یافت ورزشکار باید با انجام تمرینات خاص تحت نظر پزشک معالج و فیزیوتراپیست متخصص انعطاف پذیری و قدرت عضلات همسترینگ را بهبود بخشد.
6) استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
بیشتر آسیب های همسترینگ به درمان های ساده و غیر جراحی پاسخ می دهند ولی در صورتی که آسیب وارد شده به عضلات همسترینگ بسیار شدید بوده و باعث پارگی کامل آن شود، ممکن است نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد.
عمل جراحی بصورت بازگرداندن دوسر عضلات یا تاندون ها یا تاندون به استخوان و سپس ترمیم آن است.
برای جلوگیری از آسیب همسترینگ خود، مطمئن شوید که برنامه درمانیتان به صورت کامل اجرا شده است. بازگشت به ورزش فقط پس از اجازه پزشک و فیزیوتراپیست متخصص مجاز است. آسیب دیدگی مجدد عضلات همسترینگ ، خطر آسیب دائمی را افزایش می دهد که این می تواند منجر به یک بیماری مزمن شود.
لطفا جهت اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه نمایید
WAZE
Google Map
بلد
نشان
مسیریابی